Temat: W teatrze
Film edukacyjny: Teatr
https://www.youtube.com/watch?v=EzCWzeIYJZY
„W teatrze” – słuchanie wiersza Marlena Szeląg
W wygodnym fotelu siedzę w teatrze,
przed siebie na scenę wciąż patrzę, i patrzę…
Wtem gasną światła w wielkiej sali,
wszyscy rozmawiać zaraz przestali.
Do góry pnie się czerwona kurtyna,
bo właśnie spektakl się rozpoczyna.
Już scenografia wprawia w zdumienie,
do zamku przeniesie nas przedstawienie.
Wtem aktor wchodzi w złotej koronie
i siada dostojnie na wielkim tronie.
A z nim aktorka w sukni balowej,
odgrywa rolę mądrej królowej.
Już słychać w dali trąby i dzwony,
poddani składają niskie ukłony.
Wtem rycerz pojawia się w lśniącej zbroi,
a obok niego koń płowy stoi.
Lecz koń ten nie jest żywą istotą,
jest rekwizytem, ręczną robotą.
I chociaż z drewna jest wyrzeźbiony,
to w przedstawieniu jest ożywiony.
I szybko tak mija mi czas w teatrze,
a gdy się boję, na scenę nie patrzę!
Kiedy się smucę lub kiedy wzruszę,
łezki w chusteczkę wytrzeć wnet muszę.
Są też momenty wielkiej radości,
skąd tyle emocji w mym sercu gości?
Teraz aktorzy zdejmują maski,
chyba czekają na widzów oklaski?
Z uśmiechem nisko nam się kłaniają,
wielkie uznanie i brawa dostają!
Czerwona kurtyna się opuściła
i całą scenę znów zasłoniła.
Wtem błysły światła w wielkiej sali,
wszyscy ze swoich foteli wstali.
I to już koniec jest przedstawienia
– Teatrze magiczny, do zobaczenia!
Pytania do wysłuchanego utworu:
W jakie miejsce przeniósł nas wiersz? Po co chodzi się do teatru? Jacy bohaterowie występowali w spektaklu, o którym opowiadał wiersz? Co możemy zobaczyć i znaleźć w teatrze? ( rozmawiamy z dzieckiem na temat scenografii, sali, sceny, kurtyny, aktorów, masek, kostiumów, afiszu, biletów itp.) Jakie emocje, uczucia może w nas wzbudzić przedstawienie teatralne? Kto z was był kiedyś w teatrze? Czy wam się tam podobało? Jeśli tak, to dlaczego?
Jak powstaje spektakl teatralny
https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0
„Co się zmieniło?”– zabawa z kodowaniem.
Układamy 3 figury geometryczne – duże niebieskie koło, duży czerwony kwadrat i mały żółty kwadrat. Dziecko przygląda się uważnie, po chwili zamyka oczy, a rodzic wymienia jedną figurę na inną (np. duże niebieskie koło na duże czerwone koło). Dziecko otwiera oczy i mówi, co się zmieniło. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie. Używamy różnych figur geometrycznych, przy kolejnych powtórzeniach wzory do zapamiętania mogą być coraz dłuższe.
„Maska teatralna” –rozwijanie grafomotoryki. Dziecko kalkuje przez papier śniadaniowy duży prosty rysunek maski teatralnej. Tak powstałą maskę wycina (tylko kontury, bez oczu i ust).